Минусовка «Евдокимов Ярослав – Замова».

 

На клёнах зноў лісцё згарае,
Злятаюць дні з календароў.
Якая далеч ветравая, якая светлая любоў,
Якая далеч ветравая, якая светлая любоў.

Пр.: Лёс як настой на палыне,
Але прыйшло выратаваннем тваё каханне да мяне, тваё каханне да мяне
І да цябе маё каханне, і да цябе маё каханне.

Блакіт вачэй тваіх вясновых
Мой лёс прасвечвае да дна.
Мая малітва і замова тваё імя, тваё імя,
Мая малітва і замова тваё імя, тваё імя.

Пр.: Лёс як настой на палыне,
Але прыйшло выратаваннем тваё каханне да мяне, тваё каханне да мяне
І да цябе маё каханне, і да цябе маё каханне.

Калі ж праб’е пара разлукі,
Скажу замест растання слоў:
Цябе ад болю і ад мукі хай зберажэ мая любоў,
Цябе ад болю і ад мукі хай зберажэ мая любоў.

Пр.: Лёс як настой на палыне,
Але прыйшло выратаваннем тваё каханне да мяне, тваё каханне да мяне
І да цябе маё каханне, і да цябе маё каханне.

Лёс як настой на палыне,
Але прыйшло выратаваннем тваё каханне да мяне, тваё каханне да мяне
І да цябе маё каханне, і да цябе маё каханне.

---

Текст добавил(а): jozef